holomorphose

holomorphose
holomorphose [olomɔʀfoz] n. f.
ÉTYM. XXe (in Larousse, 1931); de holo-, et -morphose.
Biol. Régénération complète (d'un organe).

Encyclopédie Universelle. 2012.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Regardez d'autres dictionnaires:

  • -morphose — ⇒ MORPHOSE, élém. formant Élém. tiré du gr. «action, fait de donner une forme», entrant dans la constr. de quelques subst. fém. désignant des processus de développement ou de transformation morphologique. Le 1er élém. est tiré du gr. V.… …   Encyclopédie Universelle

  • holomorfoză — holomórfoză s. f., g. d. art. holomorfózei Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  HOLOMORFÓZĂ s. f. (biol.) regenerare completă a unui organ. (< fr. holomorphose) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”